Author :
Abstract
Bülent Keskin’in Ziya Bey adlı romanı, modernleşme, kimlik ve toplumsal bellek kavramlarını merkezine alan derinlikli bir edebi yapıt olarak öne çıkmaktadır. Roman, bireysel kimlik bunalımı ile toplumsal dönüşüm arasındaki ilişkiyi semboller ve psikanalitik öğelerle ele almaktadır. Ziya Bey’in içsel çatışmaları, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e geçiş sürecinde geleneksel değerlerle modern idealler arasındaki uyumsuzluğu yansıtmaktadır. Keskin, zamanın yapısal kullanımında bilinç akışı ve kesintili anlatım teknikleriyle karakterin zihinsel dünyasını gözler önüne sermektedir. Romanın zaman-mekân örgüsü, bireysel belleğin toplumsal hafızayla nasıl iç içe geçtiğini sorgulamaktadır. Ziya Bey’in psikolojik çözümlemesi, Freud’un teorileriyle paralellik gösterir; karakterin bilinçaltı çatışmaları ve yalnızlığı, bireysel değil toplumsal dönüşümün de bir yansımasıdır. Eserde yer alan felsefi ve toplumsal boyut, modern Türkiye’nin dönüşüm sürecine eleştirel bir bakış sunmaktadır. Keskin’in romanı, bireysel kimliğin inşasında geçmiş, bellek ve toplumsal yapıların nasıl rol oynadığını etkileyici bir dille yansıtır. Ziya Bey, Türk edebiyatında modernleşme ve kimlik üzerine önemli bir katkı sumaktadır.
Keywords
Abstract
Bülent Keskin’s novel Ziya Bey is a profound literary work focusing on themes of modernization, identity, and collective memory. The novel explores the relationship between personal identity crises and societal transformation, using symbolism and psychoanalytic elements. Ziya Bey’s internal conflicts reflect the tension between traditional Ottoman values and the modern ideals of the early Republic. Keskin utilizes non-linear narrative techniques such as stream of consciousness to portray the fragmented and ambiguous nature of the protagonist’s perception of time. The narrative structure highlights the interconnection between individual memory and collective historical consciousness. Ziya Bey’s psychological profile, informed by Freudian theory, reveals subconscious tensions and emotional isolation that mirror broader societal changes. The novel also engages with the philosophical and cultural aspects of Turkey’s modernization, offering a critical perspective on the transformation from Empire to Republic. Keskin masterfully demonstrates how personal identity is shaped by past experiences and social expectations, constructing a multilayered narrative that reflects the complexity of modern Turkish society. Ziya Bey stands out as a significant contribution to Turkish literature, offering a rich analysis of identity formation, memory, and the psychological impact of modernization on the individual. The novel is both a personal and collective portrait of a society in transition.
